Autorski kwalifikacyjny kurs internetowy
Od psychologa do psychoterapeuty
Kurs dla specjalistów z wyższym wykształceniem psychologicznym, pedagogicznym, medycznym albo socjologicznym. Wasza rozdrobniona wiedza zostanie uzupełniona i uporządkowana w spójny system. Otrzymacie algorytmy, protokoły, instrukcje „krok po kroku”, zgodnie z zasadą „weź i zrób” do pracy z klientem indywidualnym na każdym etapie: od momentu jego przyjścia do Was aż do zakończenia planowej psychoterapii. Będziecie mogli doskonale radzić sobie z problemami o różnym stopniu skomplikowania: od zwykłej konsultacji, do pracy z traumą pojedynczą, prostym i złożonym PTSD, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline, zespołem lęku uogólnionego, osobowością dyssocjalną traumą przywiązania, uzależnieniami, utratą kogoś bliskiego, psychosomatyką i in..
Kurs dopasowany jest do pracy z klientem indywidulanym. Zbudowany jest na podstawie tego samego algorytmu i logiki – od tego, co proste do tego, co skomplikowane. Zgodnie z tą logiką należy prowadzić klienta tak, żeby otrzymał on 100 % stały rezultat i żeby dany problem nie powracał.
Kurs zbudowany jest na bazie Consonance Therapy – innowacyjnej metody autorskiej, której sedno polega na tym, że problem klienta rozwiązuje w jednym miejscu jeden terapeuta jednocześnie na wszystkich poziomach odbioru: myślenia racjonalnego i obrazowego, ciała i emocji. Proponowana jest prosta, ale efektywna struktura osobowości, która po raz pierwszy została zaadoptowana w ciele. Obiektywne kryteria kontroli prawidłowości przeprowadzenia procesu terapeutycznego pomogą nie zagubić się w tej drodze i gwarantują rozwiązanie problemu klienta.
Dla kogo jest ten kurs?
Ten kurs i ta metoda jest dla Was, jeśli:
- posiadacie wykształcenie psychologiczne, poznaliście wiele interesujących, ale nie powiązanych ze sobą metod, teorii i ćwiczeń i nie możecie ich uporządkować;
- pracujecie raczej intuicyjnie i nie rozumiecie dokładnie, co i kiedy należy robić z klientem;
- potrzebujecie struktury, algorytmów, protokołów, planów i całościowych instrukcji dla waszego procesu terapeutycznego oraz dla każdego procesu z osobna;
- na własnych barkach wyciągacie „trudnych” klientów, nie wiecie, jak pracować z traumą i silnymi emocjami tak, żeby im nie zaszkodzić;
- rozumiecie, że praca z ciałem jest ważna, ale nie wiecie, jak wkomponować ją w pracę indywidualną lub też pracę z klientem, który nie jest gotowy do pracy z ciałem;
- klienci odchodzą po kilku konsultacjach i cały czas musicie szukać nowych;
- chcecie pracować bezpiecznie, delikatnie, ale głęboko i w sposób ustrukturyzowany;
- szukacie nowoczesnej metody i całościowego podejścia w psychoterapii, żeby połączyć w jeden proces pracę werbalną, twórczą i tę związaną z ciałem oraz pracę z traumą i silnymi emocjami ;
- chcecie stać się wysoko wykwalifikowanym i świetnie opłacanym psychoterapeutą;
- jesteście przygotowani na otrzymanie fundamentalnej i usystematyzowanej wiedzy, a także gotowi do pracy trwającej 2-3 lata.
DWIE PRZYCZYNY POWSTAWANIA TAKICH PROBLEMÓW U WIĘKSZOŚCI PSYCHOLOGÓW:
- Większość kursów skoncentrowana jest na nauce osobnych metod, ćwiczeń i praktyk, a nie na rozwiązaniu problemu klienta. Jest to stare podejście akademickie, gdzie klient jest dla terapeuty, pacjent dla lekarza, uczeń dla nauczyciela, a nie na odwrót.
- Psycholog wypala się i traci głowę przez to, że zgromadził rozproszoną wiedzę, zna setki praktyk, ale nie ma jasnego systemu i zrozumienia od czego zacząć, dokąd prowadzić klienta i co robić w konkretnej sytuacji. Klient jest rozczarowany, ponieważ problem pozostaje. Silnie cierpi na tym reputacja psychologów.
- Psycholog wydaje ogromne pieniądze, opanowuje metodę za metodą, ale często nie może zarobić na życie, wykonując swój zawód i nie może dobrze pomóc klientowi. Klient wydaje ogromne pieniądze, bezskutecznie latami biegając do różnych terapeutów i na szkolenia.
Teram mamy nowe badania, które wskazują, że większość problemów, z którymi ludzie przychodzą do psychologa, są konsekwencją różnego rodzaju traum psychicznych jak: trauma związana z wydarzeniem – proste PTSD, trauma przywiązania lub PTSD złożone, które częściowo lub całkowicie deformują osobowość człowieka i uszkadzają wszystkie poziomy odbioru.
Jednak te metody psychologiczne, z których do tej pory korzystamy powstały 30-100 lat temu. Oparte są one na ograniczonej ilości wiedzy o psychice i traumie. Każda metoda ma swoje silne strony i ograniczenia, ale pracuje z problemem tylko na jednym/dwóch poziomach odbioru. Każda z nich po swojemu odkrywa negatywne wspomnienia i emocje, biorąc je za cel sam w sobie, ale nie pracują z traumą, są zaś zorientowane na prace z objawami..
W rezultacie często dochodzi do ponownej traumatyzacji, stan klienta się nie poprawia, doświadczenie traumatyczne zostaje odkryte, ale nie zostaje do końca przepracowane, a problem ciągle wraca, co zmusza klienta do chodzenia latami do różnych psychologów, którzy pracują w różnych metodach.
- Poprzez świadomość racjonalną w problem „wchodzą” metody werbalne (analityczne i poznawczo-behawioralne). Pomagają one zrozumieć przyczynę problemu i znaleźć rozwiązanie. To jest ich mocna strona, ale nie pracują one z ciałem, które pierwsze zapamiętuje, ale też ostatnie zapomina doświadczenie traumatyczne. Nie pracują one również z emocjami. Tak, klientowi proponuje się nazwać emocje lub odczucie w ciele, ale nie ma instrumentarium, żeby to zmienić. Metody werbalne często wywołują silny opór i istnieje duże ryzyko powtórnej traumatyzacji, dlatego też nazywane są metodami „twardymi”.
- Metody twórcze wchodzą w problem poprzez obrazy, metafory, obrazki, gry, sny czy fantazje. Z ich pomocą łatwo dostać się do wspomnień traumatycznych, ale ponieważ nie pracują ani z ciałem ani z silnymi emocjami, ani z traumą czy przekonaniami i nie posiadają struktury osobowości, to są bezsilne w obliczu problemu i nie mogą dezaktywować traumatyczną sieć neuronową. W rezultacie, one również rozgrzebują traumy, ale nie mają narzędzi do ich przepracowania. Klient ma duże ryzyko powtórnej traumatyzacji.
- Metody związane z ciałem są to metody „miękkie i efektywne”. Tak są nazywane za to, że „wchodzą” w problem/traumę poprzez odczucia, dźwięk, ruch, oddychanie i zmniejszają obciążenie emocjonalne i rozluźniają. Wykorzystywane w nich jest uświadomienie, rozumienie, obserwowanie odczuć, obrazów, skojarzeń lub ruchów, ale doświadczenie nie zostaje uporządkowane zgodnie z jakąś logiką tak, żeby przepracować negatywne przekonania i zmienić zachowanie. Metody twórcze i metody związane z ciałem nie pracują z osobowością, a tylko z podświadomym doświadczeniem, które jest przechowywane w obrazach w ciele. Poważne ograniczenie, a nawet niebezpieczeństwo tych metod polega na tym, że bez struktury osobowości, której nie mają tak samo jak i struktury do przepracowania traumy, klient ryzykuje „pogrążyć się” w traumę wielokrotnie bez rozwiązania problemu. Te metody często wywołują uzależnienie od praktyk cielesnych i transowych, pójście w ezoterykę lub odejście od rzeczywistości.
Jak widzimy, z pomocą każdej metody można łatwo odkryć wspomnienie traumatyczne, wystarczy tylko o nim porozmawiać, wyobrazić/przypomnieć, zamknąć oczy, zacząć świadomie oddychać, wyjąć metaforyczne karty asocjacyjne, pójść na ustawienia itd. Jednak dostanie się do doświadczenia traumatycznego i popłakanie nie oznacza przepracowania traumy!
Kiedy mówię, że metoda nie „pracuje z poziomem” lub „nie działa z traumą” to oznacza, że nie ma ona specjalnych narzędzi do zmiany sytuacji na tym poziomie i dlatego ogranicza się jedynie uświadomieniem sobie jej obecności i otwarciem wspomnień.
Uświadomienie, zrozumienie, otworzenie nie oznacza przepracowania traumy.
Uświadomienie jest ważnym lub najważniejszym, ale nie jedynym narzędziem do zmian i nie wystarcza ono do rozwiązania problemu i przepracowania traumy.
Znalezienie przyczyny lub rozwiązania nie znaczy zmiany zachowania i reakcji. Często klienci mówią: „Wiem, kto jest winny i co trzeba robić, ale reaguję tak samo jak wcześniej. Mam wiele wiedzy, ale w wyniku terapii zachodzi mało zmian”.
Osobowość – to zestaw nabytych reakcji i umiejętności, szablonów zachowania, cech osobowości/charakteru, które ukształtowały się do 12 roku życia w określonych warunkach życia i są wykorzystywane przez człowieka w podobnych sytuacjach.
Każde przyzwyczajenie, szablon, umiejętność czy cecha istnieją jednocześnie na czterech poziomach odbioru i w mózgu są odzwierciedlone połączeniami/siecią neuronową, która składa się z:
- myślenia racjonalno-abstrakcyjnego: myśli, przekonania, wiedza, które odpowiadają na pytanie: „Dlaczego i po co , to robię?”. Symbolizuje, integruje i nadaje znaczenie doświadczeniu;
- myślenia obrazowego: chroni ono wspomnienia w obrazkach, konstruuje obrazy i fantazje w wyobraźni, utrzymuje spójność odczuwania;
- reakcji emocjonalnych: nieświadome ewolucyjne programy przeżycia, instynktowne reakcje układu hormonalnego, nerwowego i innych układów w organizmie;
- reakcji ciała: obsługuje ono naszą osobowość przy pomocy odczuć. Ruchu, głosu. Są uwarunkowane przekonaniami, emocjami i składają się na zachowanie, które widzą inni (np. w stresie człowiek krzyczy).
U osobowości, która ma traumę jej objawy są jednocześnie przechowywane na wszystkich poziomach i dlatego niezbędna jest praca ze wszystkimi poziomami jednocześnie, a co najważniejsze – w jednym miejscu i z jednym terapeutą. Należy również koniecznie zmienić cechy, charakter i zachowanie osobowości.
ŻEBY PROBLEM KLIENTA NIE POWRACAŁ NIEZBĘDNA JEST:
– praca z określonymi rodzajami i typami traum psychicznych zgodnie z prawidłowymi algorytmami;
– dezaktywacja traumatycznych połączeń neuronowych w mózgu;
– zmiana destrukcyjnych elementów osobowości, przekonań i zachowania poprzez przepracowanie traumatyzującego psychicznie materiału z przeszłości zgodnie ze strukturą osobowości jednocześnie na wszystkich poziomach;
– utworzenie nowych połączeń neuronowych dla zasobów;
– wykształcenie elementów bardziej adaptacyjnych i cech osobowości;
– nauczenia nowych umiejętności samouświadamiania swoich myśli, bezpiecznego wyrażania emocji, zaufania do ciała, umiejętności kierowania zachowaniem i budowania relacji, zmiany charakteru;
Jeśli pracujemy w jakiejś jednej lub różnych metodach w różnym czasie, z różnymi terapeutami, to za każdym razem sieć traumatyczna zostaje aktywowana, ale nie zostaje zdezaktywowana całkowicie. W efekcie osoba cierpi, latami chodzi na psychoterapię, zwiększa się posiadana ilość wiedzy, a traumy zostają tylko rozgrzebane, zaś reakcje i zachowanie nie zmieniają się. Psychoterapeuta, nie rozumiejąc, o co chodzi albo też bojąc się tak pracować, żeby nie zaszkodzić albo uczy się kolejnej metody albo obwinia klienta, że to ten nie chce się zmieniać. Jest to zamknięte koło.
Przez ponad 30 lat praktyki przeszłam tę drogę, zarówno jako klient, jak i terapeuta. Cały czas uczyłam się, opanowałam i pracowałam w dziesięciu różnych metodach oddzielnie, łączyłam je ze sobą w różnych kombinacjach, wypalałam się, ratowałam klientów własnym kosztem, dopóki nie zrozumiałam:
Żeby deaktywować połączenie traumatyczne, należy nie tylko je aktywować, ale przede wszystkim wykonać prawidłowe działania na wszystkich poziomach jednocześnie i w jednym miejscu, działać zgodnie z prawidłowym algorytmem i protokołem, trzymać się struktury i kierować procesami.
Rezultatem dezaktywacji jest wspomnienie, w którym nie ma emocjonalnego i egzystencjalnego ładunku, znika blok emocjonalny w ciele, a osobowość zmienia swoje przekonania i zachowanie. Klient zawsze po takiej pracy czuje ulgę i inspirację, problem nie powraca, rośnie zaufanie do samego siebie zarówno u terapeuty, jak i u klienta.
Rezultatem moich eksperymentów i uporu stała się nowa metoda Consonance Therapy, w której:
- – najsilniejsze strony i narzędzia z dziesięciu poznanych metod werbalnych, twórczych i związanych z ciałem nie zostały połączone mechanicznie, ale zostały zintegrowane konceptualnie;
- najsilniejsze strony i narzędzia z dziesięciu poznanych metod werbalnych, twórczych i związanych z ciałem nie zostały połączone mechanicznie, ale zostały zintegrowane konceptualnie;
- – pojawiła się nowa teoria i struktura osobowości, która po raz pierwszy w światowej psychoterapii została zaadoptowana w ciele;
- – został sporządzony system, opisano algorytmy i protokoły, a także instrukcje krok po kroku na zasadzie „weź i zrób”;
- maksymalnie został uproszczony i uporządkowany, na ile to było możliwe, proces pracy terapeuty z klientem z traumą;
- proces i rezultat stały się przewidywalne, bezpieczne i stabilne.
Metodą, koncepcją, podejściem, systemem, autorskimi opracowaniami i niuansami metodycznymi dzielę się na kursie „Od psychologa do psychoterapeuty”.
PROGRAM NAUCZANIA:
Cała nauka trwa 2-2,5 roku i jest to: 2400 godzin dydaktycznych: 11 trzydniowych seminariów internetowych prowadzonych „na żywo” (400 godz. dyd.), praca samodzielna (2000 godz.). Seminaria, z których każdy trwa 3 dni odbywają się co 2-3 miesiące w formacie online, z wykorzystaniem platformy ZOOM. Wszyscy studenci w okresie nauki otrzymują osobiste internetowe sale lekcyjne, gdzie znajdują się nagrania seminariów, dodatkowe materiały edukacyjne i zadania kwalifikacyjne;
Cele:
- opanowanie procesu psychoterapii jako spójnego, logicznego systemu ze swoimi zasadami, możliwościami, narzędziami i algorytmami;
- opanowanie konsekwentnego algorytmu na wszystkich etapach konsultacji psychologicznych i psychoterapii;
- nauczenie się takiego „wejścia” w problem/traumę z każdego poziomu (racjonalnego, obrazowego, bloku w ciele, emocji), które będzie najlepsze dla klienta w danym momencie;
- rozwinięcie umiejętności samopomocy u siebie i u klienta;
- praca z przeniesieniem i przeciwprzeniesieniem;
- zrozumienie granicy pomiędzy konsultacją i psychoterapią;
- nauczenie się „zamykania” silnych emocji tak, żeby klient nie pogrążał się w traumie;
- nauczenie diagnozowania typu/rodzaju traumy, opracowania strategii i pracy z każdym rodzajem traumy zgodnie ze specjalnym protokołem;
- prawidłowe odnajdywanie negatywnych przekonań i przyczyn traumy;
- praca z zachowaniami obronnymi, Wewnętrznym Krytykiem i Zranionym Dzieckiem na wszystkich poziomach;
- odbudowa zdrowych reakcji, pozytywny obraz własnego Ja.
Zadania:
- przećwiczenie w praktyce niezbędnych umiejętności prowadzenia konsultacji psychologicznej i pracy z traumą psychiczną;
- nauczenie się ustabilizowania swojego stanu emocjonalnego oraz stanu klienta;
- określenie każdego etapu pracy z traumą lub zasobem i dobieranie niezbędnych narzędzi na każdym poziomie odbioru;
- bezpieczna praca z różnymi rodzajami traumy psychicznej jednocześnie na wszystkich czterech poziomach;
- opanowanie pracy ze strukturą osobowości na wszystkich poziomach;
- korzystanie z kryteriów mentalnych i dotyczących ciała przy kontroli prawidłowości procesu terapeutycznego;
- wypracowanie obszernego arsenału narzędzi do pracy na każdym poziomie odbioru (werbalnych, twórczych i związanych z ciałem) i używanie ich w odpowiednim miejscu i czasie;
- pracowanie przyjemnie, delikatnie, głęboko i jednocześnie bezpiecznie dla siebie oraz dla klienta;
- pomaganie klientowi w planowaniu nowych celu w życiu;
- prawidłowe wyznaczanie czasu rozpoczęcia i zakończenia terapii;
- rozpoczęcie praktykowania lub zwiększenie liczby klientów;
- podwyższenie ceny konsultacji i liczby klientów długoterminowych dzięki podniesieniu kwalifikacji i jakości usług.
- teoria osobowości i koncepcja osobowości w consonance therapy;
- jak prawidłowo sformułować problem;
- jak zebrać anamnezę psychologiczna klienta;
- jak prawidłowo zbudować strategię procesu psychoterapii;
- jak prawidłowo zadawać pytania, żeby znaleźć przyczynę i rozwiązanie problemu;
- jak wysuwać wstępne hipotezy robocze do dalszej pracy;
- jakie zasoby posiada człowiek, jak je wzmacniać, a które należy wytworzyć w procesie terapii;
- jak zbudować pełną zaufania relację terapeutyczną z klientem;
- granice relacji terapeutycznej – jak ich nie przekroczyć, co można, a czego nie wolno robić terapeucie;
- jak wyznaczyć granicę pomiędzy konsultacją i psychoterapią i jak ją utrzymać;
- jak sporządzić kontrakt i jak przekonać klienta do jego przestrzegania;
- obiektywne kryteria mentalne kontroli prawidłowości procesu terapeutycznego; jak klient i psycholog mogą zrozumieć, że proces terapeutyczny podąża w prawidłowym kierunku? Jak terapeuta nie narzuca klientowi swojego punktu widzenia i swojej metody rozwiązania problemu?
- praktyka ustabilizowania stanu klienta;
- jak nie wchodzić w traumę, dopóki wy lub klient nie jesteście gotowi z nią pracować;
- jak zrozumieć, że już weszliście w doświadczenie traumatyczne i jak z niego szybko wyjść;
- plan i struktura konsultacji indywidualnej;
- protokół i techniki pracy dla szybkiej pomocy klientowi;
- protokoły i instrukcje krok po kroku dotyczące tych kwestii
- rozwój intelektu emocjonalnego;
- rozwój umiejętności higieny psychoemocjonalnej u klienta;
- praca z emocjami przy pomocy praktyk związanych z ciałem;
- autorski protokół bazowy do pracy z emocjami;
- rozwój umiejętności higieny psychicznej u siebie i u klienta;
- psychologia ciała, funkcje psychologiczne ciała;
- obraz ciała w obrazie własnego Ja;
- teoria stresu, eustres i dystres, neurobiologia emocji;
- teoria plastyczności mózgu;
- zdrowe wzorce osobowości w ciele;
- jak osobowość przy pomocy ciała rekompensuje przeżycia traumatyczne;
- język ciała i jak go odczytywać;
- jak ciało obsługuje naszą osobowość;
- jak powstaje blok emocjonalny w ciele i jak z nim pracować;
- autorskie know-how: markery emocji związane z ciałem;
- protokoły do pracy z każdą emocją bazową;
- jak wyprowadzić klienta z osłupienia emocjonalnego lub silnej emocji;
- praktyki uziemiania, napełnienia, praktyki medytacji do zasobu;
- praca z granicami własnego Ja.
- związek pomiędzy ciałem i myśleniem obrazowym;
- myślenie zbiorowe, osobiste, pierwotne nieświadome, archetypy;
- myślenie magiczne i przedpojęciowe w postrzeganiu świata i jego rola w pracy z traumą psychiczną;
- traumy zbiorowe i systemowe;
- praca z duchowością i przywróceniem sensu w psychoterapii;
- koncepcja Donalda Winnicotta o grze i twórczości w psychoterapii;
- przestrzeń przejściowa, fenomen przejściowy, obiekt przejściowy, zadania przejściowe;
- potrzeby bazowe w twórczości i samorealizacji;
- praca z metaforą słowną i cielesną, wspomnieniami i obrazem;
- autorski algorytm i pełny protokół pracy do wyrażania prostych emocji bazowych;
- połączenie wszystkich narzędzi podstawowych na wszystkich czterech poziomach w konsultacji psychologicznej.
Praca z traumą psychiczną: teoria, metodyka, praktyka, trauma pojedyncza, trauma przywiązania, proste i złożone PTSD, praca z podstawowymi zaburzeniami współwystępującymi: zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline, zespołem lęku uogólnionego, osobowością dyssocjalną traumą przywiązania, uzależnieniami.
- teoria przywiązania Johna Bowlby’ego;
- historia rozwoju traumy psychicznej;
- praca z różnymi typami i rodzajami traum psychicznych: teoria, metodyka, praktyka;
- neurologia formowania traumy psychicznej, co się dzieje z ciałem, świadomością i emocjami w trakcie traumy;
- jak zmienia się mózg i geny w traumie złożonej;
- rodzaje i typy traumy psychicznej;
- intruzywne i somatomorficzne objawy traumy psychicznej;
- jak kształtują się przekonania negatywne;
- jak stworzyć mapę traum;
- know-how: autorskie protokoły do pracy z traumą pojedynczą – proste PTSD, traumy przywiązania i PTSD złożone;
- know-how: nowa struktura osobowości, która po raz pierwszy w psychoterapii została zaadaptowana w ciele;
- know-how: autorskie protokoły do pracy z każdym elementem osobowości jednocześnie na wszystkich poziomach;
- praktyki dla wzmocnienia elementów Zdrowego Dorosłego;
- praktyki do treningu asertywności;
- know-how: jak pracować z traumą, wchodząc poprzez różne kanały odczuwania: przez świadomość racjonalną, metaforę, emocje, objawy w ciele;
- praca z trudnymi emocjami: urazą, wstydem, winą, zazdrością i in.
- jak pracować z autoagresją/samouszkodzeniami ciała;
- niechęć do własnego ciała: protokoły i praca z obrazem ciała klienta;
- jak pracować z traumami rodowymi, rodzinnymi i systemowymi w przekonaniach, ciele i zachowaniach;
- algorytm pracy z traumą straty kogoś bliskiego, fobiami, psychosomatyką;
- wypracowanie praktycznych umiejętności pracy z podstawowymi protokołami do traumy;
- wprowadzenie zdrowego obrazu własnego Ja, praca z planami, celami, marzeniami, samorealizacją;
- przywrócenie pozytywnego obrazu własnego Ja.
- po seminariach na temat pracy z traumą już praktykujecie i na superwizji omawiamy przypadki;
- zadajecie pytania.
- egzamin zdajecie na żywo;
- do tego czasu powinny być zdane wszystkie zadania domowe i wymagania kwalifikacyjne.
–
CZY JA WAS MOGĘ NAUCZYĆ?
Nazywam się Swietłana Lipinska, jestem psycholożką i certyfikowaną psychoterapeutką, która posiada doświadczenie w psychologii od 1993 roku. Wykładam od 1985 roku, a od 2006 nauczam psychoterapeutów. Uczę dobrze. Jestem czołową specjalistką na Ukrainie w dziedzinie psychologii ciała. Jestem autorką trzech książek oraz autorką innowacyjnej metody Svetlana Lipinska’s Consonance Therapy @. Jestem współzałożycielką i wykładowcą w Consonance Therepy Institute w Warszawie.
Przeprowadziłam ponad 800 szkoleń, 8 festiwali psychologicznych i konferencji, w których uczestniczyło prawie 5000 osób. 350 osób przeszło u mnie terapię indywidualną, a w ciągu 16 lat nauczyłam ponad 300 psychoterapeutów metody związanej z ciałem, a ponad 100 studentów z 10 krajów uczy się obecnie w Consonance Therapy Institute. Obecnie mieszkam i pracuję w Warszawie. O moich kwalifikacjach, wykształceniu, certyfikatach i osiągnięciach więcej dowiecie się tutaj…
NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA:
- niezbędnym warunkiem jest posiadanie wyższego wykształcenia psychologicznego;
- nie ma różnicy, czy jest to pierwsze czy drugie wyższe wykształcenie, zaoczne czy stacjonarne;
- wystarczające jest również wyższe wykształcenie pedagogiczne, medyczne lub dyplom pracownika społecznego.
- trzeba być gotowym na zdobycie drugiego wyższego wykształcenia psychologicznego;
- dopuszczalna jest równoległa nauka na kursie i kształcenie się na psychologa;
- certyfikat kwalifikacji otrzymują tylko osoby posiadające dyplom.
- otrzymacie algorytm „krok po kroku” do pracy od pierwszego spotkania z klientem aż do całkowitego zakończenia psychoterapii, co i jak robić na każdym etapie, od początku do końca, od rzeczy najprostszych do najtrudniejszych;
- jeśli ktoś w ogóle nie praktykuje, to po 4 seminarium może rozpocząć od konsultacji psychologicznych i stopniowo zmierzać do psychoterapii.
- nie, cała wasza wiedza z różnych metod zostanie uzupełniona, zintegrowana, uporządkowana i wkomponowana w określony system;
- poznacie wartość swojej wiedzy i zrozumiecie, jak wkomponować ją w proces;
- już po pierwszym seminarium będziecie mogli ulepszyć swoją praktykę i wkomponować nową wiedzę, protokoły i narzędzia w swoją pracę, stopniowo całkowicie przechodząc na pracę w metodzie consonance therapy.
Сała nauka trwa 2,5-3 lata i jest to: 2400 godzin dydaktycznych: 9 trzydniowych internetowych seminariów edukacyjnych (340 godz. dyd.) i 1 seminarium egzaminacyjne (30 godz. dyd.), samodzielna praca nad przerobionym materiałem, zadania domowe, praca z literaturą i w grupach interwizyjnych (2000 godz. dyd.);
Seminaria będą się odbywały raz na 2-3 miesiące, na żywo w formacie internetowym, na platformie ZOOM.
- po ukończeniu nauki i wykonaniu wszystkich zadań kwalifikacyjnych oraz zdaniu egzaminu otrzymacie certyfikat kwalifikacyjny Consonance Therapy Institute dający prawo do pracy w metodzie Consonance Therapy z klientami indywidualnymi (zdrowe osoby dorosłe);
- jeśli ktoś przeszedł program, ale nie wykonał zadań kwalifikacyjnych w stosownym czasie, to ma prawo ukończyć certyfikację w ciągu roku po zakończeniu nauki. Jeśli ktoś się nie certyfikuje, to po upływie roku traci prawo do certyfikacji;
- termin ważności certyfikatu jest nieograniczony;
- wprowadzenie do rejestru kwalifikowanych specjalistów Instytutu.
- jest obowiązkowa, to minimum 30 godzin najchętniej w metodzie Consonance Therapy lub niezbędna dla danej osoby liczba godzin, której rezultatem będzie gotowość do pracy z klientami;
- jeśli ktoś już ją przeszedł w innej metodzie i otrzymał niezbędny rezultat, prosimy o dostarczenie potwierdzenia od psychoterapeuty;
- jeśli ktoś nie ma psychoterapeuty, może go wybrać spośród absolwentów Instytutu;
- niezależnie od liczby godzin terapii osobistej bierzecie na siebie odpowiedzialność przepracowania tych traum, które pojawiają się w procesie nauki lub pracy z klientami.
- można obejrzeć opuszczone zajęcia na nagraniu, ale proszę być nastawionym na uczestnictwo „na żywo”. Przeprowadzam wszystkie seminaria internetowe „na żywo” i uważam, że jest to znacznie bardziej efektywne niż obejrzenie nagranego wykładu;
- będziecie mieli internetową salę lekcyjną ze wszystkimi nagraniami wykładów i dodatkowymi materiałami do nauki;
- starajcie się niczego nie przepuszczać, ponieważ na zajęciach będziemy przerabiać praktyki, będziecie mogli też uzyskać moje wskazówki i zadać pytania;
- nie można opuścić seminariów praktycznych, superwizji i egzaminu.
Nie. Jeśli ktoś przerywa naukę lub nie opłaci seminarium, to dostęp do nagrań, w tym również do tych dotychczas opłaconych, zostaje zamknięty.
Jest 9 seminariów edukacyjno-praktycznych + 1 superwizja + 1 certyfikacja/egzamin. Cena jednego seminarium (35-40 godz. dyd., 3 dni) to 690 euro. Wszystkie zajęcia, w tym również te opuszczone, powinny zostać opłacone przed rozpoczęciem każdego seminarium.
W procesie nauki dostępne są następujące sposoby opłaty:
- karty VISA i MASTER CARD;
- system płątności Googlepay;
- przelew bankowy na konto IBAN;
- płatność elektroniczna – BLIK;
- system płatności elektronicznych Paynow.
- dla kogoś, kto nie jest gotowy poznać istotę zawodu i nie jest przygotowany na otrzymanie fundamentalnej i usystematyzowanej wiedzy;
- dla kogoś, kto nie umie się zorganizować, nie będzie wykonywać prac domowych i spełniać wymagań kwalifikacyjnych;
- dla kogoś, kto nie określił, czy warto zostać psychoterapeutą. Jest to bowiem ciekawy, ale trudny zawód;
- dla kogoś, kto nie chce mieć wykształcenia psychologicznego, jeśli jeszcze go nie posiada;
- dla kogoś, kto chce przepracowywać własne problemy i jednocześnie otrzymać certyfikat; w takim wypadku lepiej przejść terapię indywidualną;
- dla kogoś, kto nie jest gotowy na pracę całościową i pracę z ciałem;
- dla kogoś, kto ma ulubioną metodę, z powodzeniem w niej pracuje i nie potrzebuje nowej wiedzy.
Kwalifikacyjny kurs internetowy „Od psychologa do psychoterapeuty”
- 9 seminariów edukacyjno-praktycznych (łącznie 340 godz. dyd.) co 2-2,5 miesiąca
- 1 seminarium superwizji (30 godz. dyd.)
- 1 seminarium egzaminacyjne/certyfikacja (30 godz. dyd.)
- Praca samodzielna, praktyki w grupach interwizyjnych (2000 godz. dyd.)
- Wszystkie seminaria wyłącznie na żywo poprzez transmisje w internecie
- Dostęp do nagrań z transmisji podczas całego okresu nauki
- Indywidualne sprawdzanie zadań kwalifikacyjnych
- Certyfikat uczestnictwa w każdym seminarium (pod warunkiem zdania egzaminu kwalifikacyjnego)
- Certyfikat kwalifikacyjny psychoterapeuty (prawo do pracy z dowolną kategorią klientów) wystawiony przez Consonance Therapy Institute
Zostały jeszcze jakieś pytania? Z przyjemnością na nie odpowiem.
